در این مقاله درباره شیوه های بافت در فرش ماشینی که دارای انواع بافت مختلفی می باشد و دارای تاثیر نیز در کیفیت فرش می باشد توضیح کاملی را بدهیم که در ادامه می توانید آن را مطالعه کنید . ئباید گفت که فرش در هر نقطه ای از دنیا که دارای این تکنولوژی و این صنعت هستند به طور متفاوت بافته می شود که بسته به فرهنگ و آداب و رسوم هر مملکت می توان گفت که دارای طرح هایی متنوع هستند و تنوع در آنها نشان دهنده این نوع بافتنی است . این زیر انداز در کشور خود ما نیز به شیوه های مختلف ساخته می شود . در واقع باید گفت که این کالا در هر جای ایران نیز بسته به جغرافیا و همچنین بسته به فرهنگ و هنر می توانند طرح های مختلفی روی فرش پیاده کنند . این امر امری منطقی است و همین تنوع باعث شده است که انسان ها بتوانند طرح های متفاوتی را از جمله طرح افشان و طرح ترنج را ببافند و برای فروش به عرضه بازار برسانند . باید گفت که چله ها حکم اساس و مبنای دست بافته ها را دارند . در حقیقت اگر چله را از ساختمان فرش خارج کنیم کل این ساختمان از هم خواهد پاشید در صورتیکه این اتفاق برای تار و پود بیفتد آسیب کمتری به قالی وارد خواهد کرد . به همین خاطر چله کشی یا روش های مختلف بافت قالی که در اساس با هم تفاوت دارند به چند نوع تقسیم شده اند که در ادامه می خواهیم به آنها بپردازیم .

1- انواع شیوه های بافت فرش ایرانی

 1-1- بافت لول

در این روش که بیشتر در شهر هایی همچون اصفهان ، قم ، تبریز و مشهد دیده می شود تارهای چله بر روی دار قالی قرار می گیرند . بدین گونه در محل گره زدن به هم چسبیده خواهند بود و به کمک چوب هاف و کوجی که هرکدام در مناطق مختلف استفاده می شوند ، زیر رو بافته می شوند و قرار می گیرند . چوب هاف در مناطق ترک نشین و چوب کوجی در مناطق فارس نشین استفاده می شود . در این روش بافندگان از دو پود زیر و بالا استفاده می کنند . وقتی که هاف بالا است پود از زیر ضربدر عبور می کند و ضخیم تر است . پود بالا که ناز کتر است هنگامی زده می شود که هاف پاین باشد . ضخامت باعث شده است که پود زیر کم تاب و پود بالا پرتاب است . چله ها بین یکدیگر دارای زتاویه 80 تا 120 درجه می باشد . هر قوس که در پشت فرش ایرانی دیده می شود را یک گره می گوییم و به طور متمایز و برجسته این گره ها در پشت فرش دیده می شود .

1-2- بافت نیم لول

در این روش که در مناطق روستایی بیشتر رایج است چله به گونه ای قرار می گیرد که فاصله بین تارهای این چله ها در محل گره زدن نصف قطر ضخامت چله است . در این شیوه چله در هر رج ابتدا از زیر ضربدر و سپس از روی ضربدر کوبیده می شود . زاویه بین هر چله بین 70 تا نهایتا 120 درجه است . هرگره که در پشت این فرش می بینید به صورت نیم قوس و یک قوس دیده می شود .

1-3- شیوه بافت تخت

این شیوه مخصوص عشایر است . تارهای چله در این روش به ترتیبی قرار می گیرند که قطر ضخامت چله با فاصله بین چله ها برابر باشد . برای بافت فرش در این روش چله ضخیم تر در هر رج از بالا کوبیده می شود . زاویه بین هر چله کمی زیاد است و حدود 170 الی 180 درجه می باشد و هر چله در کنار دیگری قرار میگیرد . پود در این فرش از پشت کاملا نمایان و مشخص است .

1-4- شیوه کرباس

این روش از سه روش قبلی متفاوت است . پود در این نوع بافت حالت سفت و کشیده دارد .